De rol van Cobra in poëzieminnend Nederland is op zijn minst controversieel. Zelf zegt hij daarover: "Een dichter beweegt zich als een slang door het alfabet; hij kan niet anders. Gaandeweg rangschikt hij woorden op onorthodoxe wijze... geeft ze af en toe een zetje, kantelt, tackelt maar blijft bewust van het individuele karakter van de gegrepen letters. Uiteindelijk creëert het gedicht zichzelf maar laat zich graag op het conto van de dichter schrijven. Hij krijgt aan het eind de schuld van een mogelijk gevoel van ongemak bij de gemoedstoestand waarin de lezer haast als vanzelf terecht lijkt te komen."
Lees het gedicht: Le Bistroquet (inzending Poezie Op Pootjes 2008)